روش های فعال تدریس دانش آموزان را به جای مصرف اطلاعات، به تولید آن ها (چه به صورت فردی چه به طور گروهی) ترغیب می‌کند. اما اجرای این شیوه ها در کلاس درس معمولاً مشکلاتی در پی دارد.

 

هنگامی که معلم یکی از روش‌های فعال تدریس مثلاً روش بحث و گفت وگو یا یادگیری گروهی را اجرا می‌کند، دانش آموزان به علت نا آشنایی با علاقه ها، اخلاق و نظرات یکدیگر، بیشتر جنگ و جدال می‌کنند تا همکاری. غالباً معلمان در اجرای روش‌های فعال تدریس از کمبود وقت شکایت می‌کنند؛ به خصوص اگر تعداد دانش‌آموزان کلاس زیاد باشد این مشکل بیشتر می‌شود. در واقع، قبل از اجرای روش‌های فعال تدریس، معلم باید حداقل دو تا سه ماه محیط کلاس را آماده کند؛ اما صرف وقت برای ایجاد صمیمیت و شناخت از یکدیگر، موجب باز ماندن از آموزش مطالب درسی می‌شود. به همین خاطر، اغلب معلمان عنوان می‌کنند که استفاده از روش‌های فعال تدریس موجب عقب ماندن دانش‌آموزان از مطالب کتاب درسی می‌شود.

 

سیستم‌های مدیریت یادگیری فرصت‌هایی را در اختیار معلم و فراگیرندگان قرار می‌دهند تا در محیط مجازی، در هر زمان و مکان، با یکدیگر گفت وگو کنند. از این طریق، نه تنها می توان آموزش‌هایی در سطوح پایین یادگیری ارائه داد، بلکه دانش‌آموزان و معلمان می‌توانند در فضای مجازی با نظرات و علاقه های یکدیگر آشنا شوند. این نوع ارتباط می‌تواند نوعی حس همدلی و صمیمیت بین دانش آموزان و معلم ایجاد کند. در واقع، این قبیل ارتباطات می‌تواند از بروز حس غریبه‌گی در بین دانش‌آموزان و معلمان تا حد زیادی بکاهد و بستر ساز پرورش تفکر خلاق و نقادی در کلاس درس شود. به طور کلی، سیستم‌های مدیریت یادگیری می‌توانند معلمان را یاری کنند تا بخشی از آموزش را در محیط مجازی ارائه دهند و در اوقات کلاس روی سطوح بالای یادگیری مانند تجزیه و تحلیل و ارزشیابی تمرکز کنند.

 

۲-۱۱- برانگیختن دانش آموزان به استفاده از فناوری یادگیری

 

فناوری را با محتوا مرتبط کنید

 

• • فناوری را با محتوای ســخنرانی ها و سایر بخش های درســی تلفیق کنید. در مقالات، سخنرانی‌آموزش‌ها و سایر مستندات دوره، به آن اشاره کنید و یا به آن ارجاع دهید.

 

• • از فناوری برای تقویت و تشریح مفاهیمی که در سایر بخش های درس یاد گرفته شده اند، استفاده کنید.

 

• • فقط از آن بخش هایی از بسته نرم افزاری استفاده کنید که مستقیماً با محتوای درس و دوره مرتبط هستند.

 

• • به دانش‌آموزان، ارجاعاتی به بســته نرم افزاری و «صفحه هایی خاص» در آن، بدهید (همانند سایر ارجاعات).

 

• • از یک برنامه واسط (به عنوان مثال: منبع یاب) برای پیوند دادن منابع متعدد که همگی یک عنوان را پوشش می‌دهند، استفاده کنید.

 

• • به دانش‌آموزان بگویید که چرا اســتفاده از آن بسته نرم افزاری خوب است و به کار آن ها ارتباط دارد. فرض نکنید این امر واضح است و آن‌ ها خود می‌دانند.

 

• • دانش آموزان را وادارید که کارشان با نرم افزار را در فایلی ضبط کنند. به نحوی که بتوانند بعداً به آن مراجعه کنند. آن ها را از این که از آن برنامه، فقط به قصد خواندن در فرصت های دیگر، نسخه چاپی تهیه کنند، برحذر دارید.

 

• از فناوری به عنوان پایه و مبنایی برای مرور درســی، استفاده کنید.

از مناسب بودن فناوری اطمینان حاصل کنید

 

• • در استفاده از زبان، اصطلاحات خاص، متدولوژی و شیوه های عمومی، باید سطح مناسب فناوری با سطح توانایی یادگیری را در نظر گرفت.

 

• • ســطح ســواد رایانه ای دانش آموزان در انتخاب نوع فناوری نرم افزاری مهم است.

 

• • به هنگام تدارک جلســه های آموزشی یا معرفی فناوری نیز، رعایت سطح سواد یادگیرنده‌ها اهمیت دارد.

 

• • فناوری باید با سطح دسترسی دانش آموزان به سخت افزار- در کلاس و زمان خودآموزی- نیز مطابقت داشته باشد.

 

• فنــاوری باید با امکان فراهم آوردن کمک، به هنگام رخ دادن مشکلات نیز مناسب باشد.

با فناوری زمینه کسب تجربه را فراهم کنید

 

• • آن بســته نرم افزاری را انتخاب کنید که اطلاعات را به روشی منحصر به فرد یا داســتان گونه معرفی کند، نه این که فقط در قالب یک کتاب الکترونیکی باشد که دانش آموز می‌تواند صفحات آن را ورق بزند.

 

• • بــرای تلفیق و یکپارچه ســازی مواد آموزشــی بــا فناوری، برنامه ریزی کنید.

 

• • روش هــای خود برای ارائه درس و تعامل با دانش آموزان را با بهره گرفتن از فناوری متنوع کنید.

 

• بخش هــای کوتاه و ویدیویی/ برنامه های تعاملی بین رایانه و دانش آموز/ شبیه سازی ها را در فرایند یاددهی- یادگیری بگنجانید.

فناوری را قابل پشتیبانی کنید

 

• • مطمئن شــوید که ابزارهای کمکی، زمانی که نیاز باشــد، در دسترس هستند.

 

• • به دانش آموزان بگویید چگونه و کجا ابزار کمکی در دسترس آن ها‌ است.

 

• • خودتان برای کمک ‌در مورد بخش‌هایی که می‌دانید مشــکل هستند، در محل حضور داشته باشید.

 

• • کلاس‌های توضیح و تشریح برگزار کنید.

 

• • دانش آموزان را در گروه‌های دو یا چندنفری، برای «همیاری» تقسیم کنید.

 

• • برگزاری جلسات حمایت آزمایشی بعدی را پیشنهاد کنید.

 

• • چنین فرض نکنید که همه دانش آموزان سواد رایانه ای دارند.

 

• • چنیــن فرض نکنید که همه دانش آموزان از کار با رایانه لذت می‌برند.

 

• • اطمینان حاصل کنید که دانش آموزان می دانند اهداف هر جلسه چیست.

 

• اطمینان حاصل کنید که مواد چاپ شده و سایر مواد کمکی، قابل دسترسی هستند.

فناوری را قابل ارزیابی کنید.

 

• • بســته نرم افزاری را به عنوان بخشی از کار ارزیابی مستمر به حساب آورید.

 

• • به عنوان یک فایل جداگانه، فناوری را به صورت الکترونیکی ارزیابی کنید.

 

• • آن را به عنوان بخشی از ارزشیابی مجموعی در نظر بگیرید.

 

• • کار یک گروه را براســاس کاربرد محتوای بســته نرم افزاری ارزیابی کنید.

 

• • نوشتن گزارش تفصیلی در جلسات آزمایشگاهی را به عنوان بخشی از ارزشیابی مستمر منظور کنید.

 

• • توانایی دانش آموزانی را که از بســته نرم افزاری برای یادگیری استفاده کرده‌اند، بسنجید و آن را ثبت کنید. این سنجش را پیش نیاز موفقیت آمیز دوره قرار دهید.

 

• نقدهــای خود دانش آموزان از کار بــا نرم افزار و فناوری‌های یادگیری را به عنوان بخش دیگری از کار ارزشیابی منظور کنید.

به دانش آموزان احساس مالکیت بدهید

 

• • اجازه کنترل سرعت پیشرفت برای کاربرد فناوری و مواد را به دانش آموزان بدهید.

 

• • به دانش آموزان اجازه دهید کنترل توالی کار و پیشرفت را خود برعهده داشته باشند.