:

– فعال کردن سلول های ایمنی

– تنظیم پاسخ ایمنی

-بطور مستقیم در کشتن عوامل بیگانه و خنثی کردن آنها دخالت می کنند.

– مواد مورد نیاز و تغذیه سلول های ایمنی را فراهم می کنند(11,13,235).

2-2. مبانی نظری :

2-2-1. دستگاه ایمنی:

اصطلاح ایمیون از ریشه واژه یونانی ایمیونیس[12] (آزاد از هر گونه مالیات و فشار) مشتق شده که معادل فارسی آن ایمن (به معنای مطمئن، سالم و بدون ترس) می باشد و از ریشه آهن مشتق شده است. لذا، ایمنولوژی عبارت است از علمی که در آن فعالیت های دستگاه ایمنی و امنیتی بخش بدن مورد بررسی قرار می گیرد(10).

2-2-2. سایتوکاین ها :

سایتو کاین : سایتوکاین ها مولکول های سیگنالی هستند که هماهنگ با سیگنال های موضعی و دستگاهی عمل می کنند که در مولکول ها ذخیره نمی شوند در عوض در پاسخ به محرک های التهابی ساخته می شوند. (102)در واقع گروهی از پروتیئن ها هستند که در پاسخ به فشار بوسیله ی سلول ها و بافت های زیادی تولید میشوند(14). این عوامل علی رغم تفاوت های ساختاری،در کل گلیکو پروتئین های تنظیمی با وزن ملوکولی کمتر از 80 کیلو دالتون هستند. مطالعه ردیف های اسید آمینه نشان داده که باقیمانده سیستئین هستند(6,308). سایتو کاینها پلی پپتیدهایی هستند که در ارتباط متقابل با دستگاه ایمنی هستند و توسط انواع متفاوتی از سلول های ایمنی و غیر ایمنی تولید میشوند11)،(218. به چند دسته عوامل رشدی[14] (CSFs) اینتر فرون ها[15] (IFN₂) سایتوتوکسین ها[16] و اینترلوکین ها (ILs) تقسیم میشوند. ازآنجا که سایتو کاینها در تنظیم پاسخ ایمنی مهم هستند،تولید بیش از حد یا کمتر از حد آنها ممکن است درپاتولوژی بیماریهایی که سیستم ایمنی را بطور مستقیم یا غیر مستقیم در گیراست دخالت داشته باشند. (6)پاسخ سایتو کاین ها به ظاهر پیچیده بوده و به متغیر های ورزشی،پیشینه ی تمرین،محل اندازه گیری (بافت، خون و ادرار) ورزش اندازه گیری بستگی دارد(309). درحالیکه مکانیزم های آن در طول ورزش تا کنون نامشخص مانده و بنظر میرسد که تنها پس از ورزش های طولانی و یا ورزش هایی که باعث آسیب های عضلات اسکلتی میشوند آزاد میگردند(13).

2-2-3. ویژگی های سایتو کاین ها :

همانند هورمون های پلی پپتیدی برای تاثیر عمل خود به گیرنده ی اختصاصی سلول هدف متصل می شوند. اگر سلول هدف همان سلول مولد آنها باشد بصورت اتوکرین

 عمل می کنند. چنان که سایتوکاین ها به گیرنده ی سلول های مجاور بسیار نزدیک سلول مبدا اتصال یابند،بصورت پاراکرین[17]عمل می کنند، و اگر در بدن پخش شده و بر سلول هایی در فواصل دور از سلول مولد اتصال یابند بصورت اندوکرین عمل می کنند (6،11،269)بطور کلی رهایش سایتوکاینها خیلی کم ویک فرایند خود محدود شونده است،سایتوکاین ها پیش ساخته نیستند و در سلول ذخیره نمی شوند،بلکه سنتز آنها توسط ژن های جدید رونویسی می شوند(11). سایتوکاینها توسط سلول های گوناگون ساخته می شوند،تاثیرشان را نیز بر سلول های مختلف می گذارند،ممکن است بصورت آبشاری تولید شوند،یعنی سنتز اولین سایتوکاین منجر به تولید دومین و سومین سایتوکاین شود. اکثر آنها دارای اعمال بیولوژیک هستند. همچنین اثر تحریکی و بازدارنده ی سایتوکاین ها بر یکدیگر از پدیده های جالب و شگفت انگیز در پدیده ی ایمنی و التهاب است. آنها با اتصال به گیرنده ی سلول تاثیرات مختلفی بر رفتار آن می گذارند. مثلا باعث تقسیم یا تمایز سلول و تولید پذیرنده های جدید یا دیگر فرآورده های پروتئینی می شوند،یا ممکن است از این اثرات جلوگیری کنند. یعنی مانع تقسیم تمایز یا سنتز پروتئین جدید شوند(13،11،272). سایتو کاین ها در مرحله موثر پاسخ ذاتی و ایمنی اختصاصی تولید می شوند و مهمترین عمل آنها تنظیم پاسخ ایمنی و فرایند التهاب است. در ایمنی ذاتی سلول های تک هسته ای تولید کننده ی آنها بوده و در ایمنی اختصاصی آنتی ژن ها سلول های T را تحریک کرده و باعث تولید آنها می شوند.

در این بین دو دسته ی مهم از سایتوکاین ها،لنفوکاین ها ومونوکاین ها هستند که لنفوکاین ها توسط سلول های لنفاوی (سلولهای BوT) و مونوکاین ها بوسیله مونوسیت/ ماکروفاژها ساخته می شوند(6). میتوان سایتوکاینها را به گروه های متعددی تقسیم کرد که هریک دارای عملکردی متفاوت از دیگری می باشد. مولکول های هرگروه ضرورتا دارای ساختمان یا عملکرد مشابهی نیستند که عمده ترین ها:اینترفرون ها (IFNs) سایتوتوکسین ها،عوامل رشدی (CSFs) واینترلوکینها (ILs) میباشند(6,11). میتوان سایتوکاین ها را به دو دسته ی پیش التهابی و ضدالتهابی تقسیم کرد. سایتوکاین های پیش التهابی مانند IL-1،TNF-α،IL-6،IL-17،IL-18،IL-22،IL-23 و سایتوکاین های ضدالتهابی مانند IL-4،IL-10، IL-1R،IL-13می باشند(80). علت التهاب سایتوکاین ها با التهاب شدید به دلیل پاسخ موضعی آنها به عفونت یا آسیب بافتی میباشد،زیرا که هجوم و نفوذ لنفوسیت ها،نوتروفیل ها،مونوسیت ها وسلول های دیگر را به بافت تسهیل می کنند و در پاکسازی آنتی ژن و التیام و خوب شدن بافت شرکت دارند(272).

2-2-4. سایتو کاین ها و ورزش :

2-2-5. اینترلوکین 6 (IL-6) :

2-2-5-1. اولین میوکاین[18]: IL-6 :

مدارک زیادی دیابت نوع 2 و بیماریهای قلبی عروقی را به یک حالتی مزمن درجه پایین پیوند داده اند زیرا مشاهد شده که سطوح پلاسمایی IL-6 اغلب در بیمارانی با بیماری متابولیکی ارتقاء یافته بود. بهرحال، این حالا بخوبی مشخص شده که IL-6 به سرعت به داخل چرخه در دنباله ورزش آزاد می شود(86). این در ظاهر ساده به نظر میرسد که عضله در حال کار کردن یک فاکتور را آزاد می کند که از سیگنالهای انسولینی در زمان عمل انسولین در دوره میانی پیش از ورزش جلوگیری می کند(265). این همچنین مهم است برای حالتی که سطوح IL-6 شدیدا ارتقاء یافته بود که هم می توانست اثرات پیش التهابی را اعمال کند و همچنین اثرات مضر بر روی متابولیسم. یک افزایش مشخص در انتشار سریع IL-6 بعد از ورزش بدون آسیب عضلانی یافت شده است(86). مقداری از بزرگی و افزایش سطوح پلاسمایی IL-6 مرتبط با مدت ورزش،شدت، توده عضلانی درگیرشده در کارمکانیکی ظرفیت استقامتی بوده است(247). تحقیقات درسالهای اخیرتعیین کرده اند که IL-6mRNA در زمان انقباض عضلانی تنظیم بالای دارد(247,326)،و اینکه سرعت رونویسی از رمزگذاری ژن IL-6 بطور مشخص بوسیله ورزش افزایش یافته بود بویژه زمانیکه سطوح گلیکوژن عضله پایین می باشد(162).

2-2-5-2. فعالیتهای (IL-6) :

IL-6 از طریق اتصال به گیرنده ای که شامل دوگلیکوپروتئین غشایی است فعالیت خود را انجام می دهد(337). اکثر فعالیت های IL-6 شامل تحریک رشد و تمایز لنفوسیت ها و تولید آنتی بادی،تحریک تمایز آنتی بادی،تحریک تمایز سلول های B، محافظت ضعیف از سلول ها در مقابل عفونت ویروسی،ایجاد تب و القاء تمایز سلول T سیتوتوکسیک[19] می باشد،همچنین القاء تمایز های سلول های نرونی و فعال شدن کامل استئوکلاست ها به IL-6 نسبت داده شده است(6,13). در برخی از پژوهش ها گزارش شده که IL-6 در عضله ی اسکلتی متابولیسم کربوهیدرات،لیپید را تنظیم کرده و باعث افزایش تکثیر سلول های ماهواره ای می شود(117).