:

ورزش فوتبال یکی از پرطرفدارترین و محبوب­ترین ورزش ها در اغلب کشور­ها محسوب می­ شود. افزایش چشمگیر تعداد بینندگان تلویزیونی مسابقات فوتبال نسبت به سال های گذشته بیانگر پیشرفت این صنعت و توجه عمومی به این رشته ورزشی است. 400 میلیون نفر-بار بیننده تلویزیونی جام جهانی 1966 انگلیس تبدیل به 37 میلیارد نفر-بار بیننده در جام جهانی 1998 فرانسه و 50 میلیارد نفر- بار در جام جهانی 2002 کره و ژاپن گردیده که از پیشرفت و محبوبیت این رشته در سطح جهان حکایت می کند. همچنین طبق گزارش فیفا، در جام جهانی 2010 نیمی از جمعیت دنیا حداقل یک دقیقه از بازی را تماشا کردند و 536 میلیون نفر با رشدی نزدیک به 5% نسب به جام جهانی 2006 آلمان بازی فینال را تماشا نمودند(1و2) . این عامل باعث شده گردش مالی فوتبال بیش از هر رشته ورزشی دیگر باشد. داد و ستد های چند میلیون دلاری برای نقل و انتقالات، وجود حامیان مالی با سرمایه های کلان، خرید و فروش وسایل و کالاهای با آرم باشگاه های پرطرفدار و حرفه ای، معامله های چند صد میلیون دلاری برای تبلیغات اطراف زمین، کسب درآمدهای کلان از محل پخش تلویزیونی، سهامی شدن باشگاه ها و ورود به بازار بورس تاثیر قابل توجهی در توسعه ی اقتصادی فوتبال داشته و تصمیم گیران و مدیران فوتبال در اغلب کشورها را به تکاپو و تلاش برای افزایش مثبت این معادلات مالی وا داشته است(2و4).

امروزه باشگاه ها و فدراسیون های فوتبال در سراسر جهان به غیر از حق پخش تلویزیونی، بلیط فروشی و تبلیغات دور زمین، راه های دیگری نیز برای درآمدزایی دارند که

 اگر از آن ها استفاده نکنند با مشکل مواجه می شوند. حامیان مالی لوازم ورزشی، تبلیغ حامیان مالی روی لباس، شرکای تجاری، فروش پیراهن و لوازم هواداری، برگزاری رویدادهای مقطعی، راه هایی هستند که باشگاه های فوتبال در طول سال، درآمد بسیاری را از آن ها به دست می آورند(2). این امر مستلزم آن است که باشگاه ها از طرق مختلف خود را به یک برند معتبر تبدیل کنند تا هم مورد توجه عموم و رسانه ها باشند و هم اینکه برای بنگاه های اقتصادی و تجاری جذابیت داشته باشند. برای انجام این کار نه تنها لازم است باشگاه ها در زمینه تعریف برند و طراحی لوگوهای مناسب و جذاب اقدام کنند بلکه با انجام کارهای اصولی و بلند مدت، وجهه خوبی نیز به دست آورند تا نظر همگان را جلب کنند(5). این موضوع مدیریت استراتژیک برند باشگاه های فوتبال اهمیت زیادی پیدا کند.

به طور کلی ورزش در تمام زندگی از اهمیتی زیادی برخوردار است و موجب می شود افراد مکان مناسبی برای گذراندن اوقات فراغت خود داشته و در تامین سلامت جسمی و روحی آنان تاثیر بسیار زیادی دارد. بسیاری از آثار نامطلوب محیط اجتماعی و اقتصادی، وضع خانوادگی، وراثت و نظایر آن با بهره گرفتن از ورزش می تواند کاهش و یا حتی به طور کلی از میان برود. در تعریف منشور اروپا در سال 1992 میلادی ورزش به معنی هر شکلی از فعالیت بدنی است که از طریق مشارکت اتفاقی یا سازماندهی شده به بهبود سلامت بدنی و روحی کمک می کند و ورزش شکل دهنده روابط اجتماعی یا دلیل کسب نتایج در تمامی سطوح رقابتی می- شود(بدری آذرین،1385).

فعالیت های ورزشی تاثیر روز افزونی بر فعالیت های گوناگون انسان از جمله فعالیت های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارند، این تاثیر را می توان در قلمرو آموزش و بهداشت نیز به خوبی احساس کرد. ورزش حتی تا عمق نهادهای اجتماعی گوناگون اعم از خانواده، مدرسه، شهرداری و خدمات مربوطه، مؤسسات و بخش های خصوصی رسوخ کرده و با نفوذ در قلب رسانه های بزرگ و همگانی یکی از بزرگترین پدیده های اجتماعی قرن بیستم است (گاستن مارگوته و رن لارن[1] 2000).

اجرای طرح های استراتژیک یکی از ضرورت های هر تشکیلات می باشد و تشکیلات تربیت بدنی و ورزش از این قاعده مستثنی نیست و نیازمند یک استراتژی جامع برای رشد و توسعه تشکیلاتی می باشد (رمضانی،1383).

با توجه به ارزش و جایگاه ورزش در جمهوری اسلامی ایران و بخصوص ورزش قهرمانی (که متاسفانه، نسبت به ورزش قهرمانی در جهان، پیشرفت شایانی نداشته) نیاز به تحقیق، مطالعه و همچنین تدوین برنامه های مدرن و به روز احساس می شود، که این امر مسئولیت کارشناسان این رشته را سنگین تر و حضور تخصصی تر آنها را طلب می کند. عرصۀ رقابت های جهانی بسیار تنگ است، زیرا دوران روی آوردن به رویکرد های سنتی، موردی، مقطعی و تصادفی دیری سپری شده. به جای آن رویکرد های علمی، فنون و تجارب متراکم و سازمان یافته، برنامه ریزی فرا گیر و رویکرد سیستمی می توان به بهره گیری بهینه و کارا از فرصت ها پرداخت و از تهدیدات رقبا و محیط مصون ماند.

با وجود پتانسیل های بالای ورزشی در جمهوری اسلامی ایران که از جمله مهمترین آنها: داشتن جوانان مستعد و توانمند می باشد که متأسفانه ورزش قهرمانی جایگاه اصلی و شایسته خود را به دست نیاورده، لذا برای کسب این جایگاه، توان و تخصص مدیران ورزشی، امری ضروری و اجتناب ناپذیر به نظر می رسد، که این خود، نشانگر ضرورت نقد و مقایسه نقاط قوت و ضعف ورزش کشور با دیگر کشور های جهان، بخصوص کشورهایی که در این زمینه صاحب نام بوده و از قدرت، تخصص و عملکرد بالایی برخوردار هستند، می باشد.

برنامه ریزی برای ورزش قهرمانی فوتبال باید در سطح کشور به طور یکسان، پایه ریزی و اجراء شده و تنها به پایتخت محدود نشود، بلکه استانهای غیربرخوردار را نیز شامل شود، تا ورزش کشور بتواند جایگاه خود را ترقی دهد. استان سیستان و بلوچستان از جمله استان های غیربرخوردار کشور می باشد که به جرات می توان گفت از نظر پتانسیل ورزش، در سطح بالایی بوده ولی از جهت طراحی،  اجرای برنامه، تحقیق و مطالعه دچار کمبود می باشد.

سطح فوتبال استان از لحاظ طرفداران و پتانسیل های بالا هنوز نتوانسته جایگاه مورد نظر خود را در کشور پیدا کند. لذا برای رشد و توسعه همه جانبه این ورزش ضرورت ایجاد و تدوین استراتژی های مطلوب احساس می شود، بنابراین ضروری است که با تحقیق در زمینه وضع موجود فوتبال و مقایسه آن با وضع مطلوب، زمینه برنامه ریزی راهبردی را برای توسعه این رشته ورزشی ایجاد شود. امید است با بکار گیری دقیق استراتژی هایی که در پایان تحقیق ارائه خواهد شد توسط مسئولین ذیربط زمینه توسعه پایدار این رشته ورزشی در سطح استان فراهم آید.

1 – 2 ) بیان مسأله

اکثر مردم بر این امر واقف اند که ورزش، بخش مهمی از نحوه زندگی انسان است، ورزش شامل فعالیتهای هر کس با یک منظور و در محیطی متفاوت با محیط روزانه، برای مسابقه، لذت بردن برای کسب برتری، پیشرفت مهارت یا ترکیبی از این ها ست. تربیت بدنی و علوم ورزشی یکی از شاخه های علوم انسانی است، که از جهات مختلف با علوم پایه و علوم تندرستی پیوند یافته، حالا اثر و نقش آن در رابطه با توانبخشی و بهسازی جسمی و روانی افراد جامعه غیر قابل انکار است و در نظام جمهوری اسلامی ایران از جایگاه و منزلت ویژه ای بر خوردار می باشد، مدیریت ورزشی که یکی از شاخه های حوزه دانش تربیت بدنی است، تمام جنبه های مدیریتی در برنامه های مختلف ورزشی را در بر می گیرد، ظهور این قلمرو تخصصی در گسترش مبانی علمی رشته و توسعه و ارتقاء فعالیت های ورزش مؤثر است(شرکت راد سامانه،1384).

در ایران ورزش از اهمیت خاصی بر خوردار است، بویژه ورزش قهرمانی که دارای اهمیت بیشتری نسبت به ورزش همگانی دارد. بطور کلی موفقیت بین المللی برای ورزشکاران یک کشور، باعث تقویت وجهه و اعتبار آن کشور در سطح جهان است(هیل ویلیام 1997).

فری و استونر (1995) [2] و فرید دیوید (1998) [3]  برنامه ریزی راهبردی را ابزار مدیریتی توانمندی تعریف می کنند که برای کمک به سازمان ها طراحی شده تا آنها به صورت رقابتی خود را با تغییرات پیش بینی شدۀ محیط تطبیق دهند.

به ورزش قهرمانی فوتبال اهمیت بیشتری نسبت به دیگر رشته ها داده می شود که به علت جذابیت و پر طرفدار بودن این رشته نسبت به سایر رشته های ورزشی است(محمدی،1384)، ورزش قهرمانی فوتبال جمهوری اسلامی ایران نسبت به کشورهای برزیل، ایتالیا، روسیه، آلمان، آرژانتین، اسپانیا و دیگر کشورهای صاحب قدرت که از این لحاظ در سطح بالایی قرار دارند، جایگاه ارزشمندی ندارد، که این امر نیز در استان سیستان و بلوچستان نسبت به کل کشور نیز مصداق دارد(62و63)، در چند دهه گذشته رقابت بین کشورها برای بالابردن مدالها در رقابتهای بین اللملی شدت بالایی به خود گرفته و این امر منجر شده که دولتها و سازمان های ورزشی در سرتا سر جهان میزان بودجه اختصاصی مربوط به ورزش قهرمانی مخصوصاً رشته فوتبال را افزایش دهند و به منظور موفقیت بین المللی سیستمهای ورزش قهرمانی کشورها شدیداً متجانس و همگن شده اند و همه آنها تقریباً از سیستم واحدی پیروی می کنند(گیلدفورد برو،2000)[4]. علی رغم افزایش رقابتها و تجانس سیستمهای ورزش قهرمانی فوتبال، استراتژی مطلوب برای موفقیت بین المللی، ریشه در پروژه های تحقیقاتی دارد و البته این امر در ورزش قهرمانی فوتبال استان سیستان و بلوچستان که نسبت به ورزش قهرمانی فوتبال کشور در سطح پایین تری قرار داشته و نیاز به تلاش و پیشرفت بیشتری دارد، نیز صادق است. هر امری که بخواهد پیش بسوی موفقیت

 رود، نیاز به برنامه ریزی، طراحی و تدوین استراتژی های خاص و نظام مندی دارد و از آنجایی که ورزش قهرمانی فوتبال استان سیستان و بلوچستان با داشتن پتانسیل های بالا در فوتبال جایگاه اصلی خود را در کشور هنوز بدست نیاورده، لذا نیاز به طراحی و تدوین استراتژی برای حل این معضل امری بسیار مهم است، و پرسش اصلی پژوهش حاضر، عبارتست از: (( چه استراتژی هایی باید طراحی و تدوین شود که ورزش قهرمانی فوتبال در استان سیستان و بلوچستان توسعه یابد؟ ))

1 – 3 ) اهمیت و ضرورت انجام تحقیق

ارتقاء سطح کمی و کیفی سازمان ها و توسعه بهسازی آنها در سطح خرد و کلان از موضوعات مهم برنامه ریزان توسعه پایدار می باشد. نهاد های ورزشی در کشور بایستی توسط مدیران برنامه ریزی شوند تا زمینه توسعه پایدار آنها همواره ایجاد شود و کلیه نهادهای ورزشی در مقام رقابت با سایر نهادها، بایستی بستر حیات و بقاء خود را همواره برنامه ریزی کنند(الوانی،1376).

فوتبال جمهوری اسلامی ایران در سطوح استانی از این قاعده مستثنی نیست، لذا برای توسعه پایدار فوتبال کشور بایستی سراغ برنامه ریزی خرد در سطوح استانی رفت.

رونق فوتبال در استان سیستان و بلوچستان گوشه ای از پیشرفت این رشته در کشور می باشد، حلقه های مسیر ترقی این ورزش در این استان به صورت گسسته و ناقص می باشد، بطوریکه بحث استعدادیابی و مراکز و نهادهای حمایت کننده، مسیر ترقی ورزشکاران این رشته از سطوح آماتور تا سطوح بالای مهارتی در برخی موارد مبهم می باشد. وضعیت منابع انسانی درگیر در فوتبال از مربی، داور، پرسنل و غیره کاملأ مشخص نمی باشد و ابعاد فوتبال تفریحی، قهرمانی، آموزشی و حرفه ای به لحاظ برنامه ریزی و سیاستگذاری و مراکز حمایت کننده آنها به وضوح روشن نمی باشد.

بحث حمایت کنندگان مالی، امکانات و تجهیزات آن به صورت کمی مشخص نمی باشد و همچنین نحوه سیاست گذاری متمرکز یا غیر متمرکز آن بنا به استعداد بومی و محلی نا معلوم است.

بررسی استاندارد ها و نحوه ارزیابی از عملکرد، با تکیه بر شاخص ها به درستی تعیین نشده، حال با توجه به جایگاه فوتبال استان، پژوهش در زمینه شناخت وضع موجود و مقایسه آن با وضع مطلوب و بررسی ملاک ها و معیار های بحرانی در زمینه ترقی بسیار حائز اهمیت است، بنابراین با پژوهش حاضر اطلاعات آماری دقیق و گسترده ای از وضع موجود به دست خواهد آمد و بالطبع مسیر توسعه پایدار فوتبال استان را مشخص خواهد نمود و شاخص های ارزیابی مقطعی و مستمر از روند رشد فوتبال به دست خواهد آمد و استاندارد های ورزش فوتبال استان و همچنین ماموریت نهاد های حمایت کننده استانی معلوم خواهد شد.

این پژوهش با تکیه بر مطالعات علمی میتواند یک نمای جامع از وضع کنونی فوتبال استان در نزد سیاست گذاران و برنامه ریزان ورزشی به وجود آورد و با ارائه راهبرد های عملیاتی و اجرای دقیق و صحیح آن از سوی مسئولین بتوان گام های اساسی در مسیر توسعه پایدار این ورزش برداشت، همچنین پیش بینی میشود، نتایج این تحقیق الگویی مناسب برای پیشرفت و توسعه ورزش قهرمانی فوتبال سایر استان های غیربرخوردار باشد.

1 – 4 ) اهداف مشخص تحقیق

1 – 4 – 1 ) هدف کلی

1 ـ طراحی و تدوین استراتژی توسعه ورزش قهرمانی فوتبال در استان سیستان و بلوچستان

1 – 4 – 2 ) اهداف ویژه

1 ـ تدوین وضعیت مطلوب استان سیستان و بلوچستان در زمینه ورزش قهرمانی فوتبال

2- تدوین چشم انداز مطلوب توسعه ورزش قهرمانی فوتبال در استان سیستان و بلوچستان

3 ـ تدوین ماموریت مطلوب توسعه ورزش قهرمانی فوتبال در استان سیستان و بلوچستان

4 ـ تدوین اهداف بلند مدت توسعه ورزش قهرمانی فوتبال در استان سیستان و بلوچستان

5 ـ تدوین نقاط ضعف و قوت، فرصت ها و تهدیدها در توسعه ورزش قهرمانی فوتبال در استان سیستان و بلوچستان

1 – 5 ) سوالأت تحقیق

1 – 5 – 1 ) سوال های اصلی

1 – وضیعت استان سیستان و بلوچستان در زمینه ورزش قهرمانی فوتبال چگونه است؟

2 ـ راهبردهای مطلوب توسعه در ورزش قهرمانی فوتبال استان سیستان و بلوچستان چیست؟

1 – 5 – 2 ) سوال های فرعی

1 ـ چشم انداز مطلوب برای توسعه ورزش قهرمانی فوتبال در استان سیستان و بلوچستان چیست ؟

2 ـ ماموریت مطلوب برای توسعه ورزش قهرمانی فوتبال در استان سیستان و بلوچستان چیست ؟

3 ـ اهداف بلند مدت برای توسعه ورزش قهرمانی فوتبال در استان سیستان و بلوچستان چیست ؟

4 ـ نقاط ضعف و قوت، فرصت و تهدیدها در توسعه ورزش قهرمانی فوتبال در استان سیستان و بلوچستان چیست ؟

5 ـ استراتژی ورزش قهرمانی فوتبال در استان سیستان و بلوچستان چیست ؟

[1] Gaston Marcotte and Rene Laronche

[2].Fry and Stoner

[3].Fry daivid

[4] . Guildford borough council

هدف کلی از سنجش و اندازه گیری در تربیت بدنی وعلوم ورزشی، شناخت معلم یا مربی از پیشرفت دانش آموزان و یا ورزشکاران در مراحل مختلف تدریس، آموزش و تمرین و همچنین قضاوت عادلانه در خصوص اجرای  آن است(32،16).

برای اندازه گیری و ارزشیابی استعدادها و توانایی های افراد به آزمون نیاز است. هر آزمون برای اندازه گیری یک عامل یا ویژگی خاص به کار می رود و هر یک از این آزمون ها بر اساس هدف ویژه ای طراحی و برای اندازه گیری متغیر معینی روایی و پایایی دارند(19). از طرف دیگر، هر رشته ورزشی از حرکات و قابلیت های بسیاری تشکیل شده است که بعضی از آن ها جزء اصول اولیه یا پایه ای آن ورزش به حساب می آیند و بعضی دیگر اهمیت کمتری دارند. در نتیجه فردی که قصد استفاده یا ساخت یک آزمون ورزشی را دارد، می بایست به این امر که  «چه چیزی را می خواهد اندازه گیری کند ؟»  توجه داشته باشد(39).

یکی از آزمون های متداول در اکثر رشته های ورزشی اندازه گیری حداکثر اکسیژن مصرفی است. در حقیقت اندازه گیری آزمایشگاهی حداکثر اکسیژن مصرفی را می توان به طور کلی دقیق ترین اندازه گیری  توان هوازی بحساب آورد(17).دراین راستا پروتکل های بروس[1]، کاتوس[2]، بالک – ویر[3]، الستاد[4]، یوسف سام[5]، مک هنری[6]و استانفورد[7]  ازجمله آزمون های آزمایشگاهی به حساب می آیند(41). به هرحال با توجه به اینکه روش های معتبر آزمایشگاهی جهت اندازه گیری شاخص های مد نظر در اختیار تمام مربیان و ورزشکاران نمی باشد و نیز به دلیل کمبود تجهیزات آزمایشگاهی و پرهزینه و پیچیده بودن آن ها و از همه مهمتر نداشتن اصل ویژگی تمرین، بکارگیری آزمون های میدانی هوازی برای مربیان ضروری است. به همین دلیل همواره تلاش می شودآزمون هایی ابداع شود که علاوه بر جنبه های علمی و کاربردی آن در محیط واقعی ورزش، روایی و اعتبار لازم را نیز داشته باشد(96،25 ،6، 2). در این راستا، اولین آزمون هوازی میدانی توسط کوپر معرفی شد(21)و در حال حاضر آزمون پیسر[8]یا شاتل ران در صدر فهرست آزمون های هوازی میدانی است که در سطح گسترده ای در مورد ورزشکاران و غیر ورزشکاران مورد استفاده قرار می گیرد(17).

طبق اصل ویژگی تمرین، برنامه تمرینی باید به دستگاه های فیزیولوژیکی که برای عملکرد ورزشی بهینه اهمیت دارند، فشار وارد کند تا بتوان به سازگاری های ویژه تمرین دست یافت. همچنین برای اندازه گیری نوع عوامل فیزیولوژیکی که بهبود یافته اند، به آزمون هایی مناسب با نوع تمرین و نوع رشته ورزشی نیاز است، در نتیجه موضوع ویژگی آزمون، به ویژه در مورد ورزشکاران کاملاً آماده، اهمیت زیادی دارد(18). قطعاً رشته ورزشی فوتسال هم از این قائده مستثنی نیست، اما آزمون های هوازی که تا کنون در این رشته معرفی شده اند، فاقد الگوها و مهارت های فوتسال هستند. بنابراین با طراحی آزمونی که از نظردستگاه های انرژی، شیوه تمرین، الگوهای حرکتی و گروه های عضلانی فعال در رشته فوتسال، ویژه و دارای روایی کافی باشد، می توان اندازه گیری های فیزیولوژیکی دقیق تری را انجام داد(96، 25).

1-1. بیان مسئله

سنجش آمادگی جسمانی ورزشکاران از طریق اندازه گیری های حداکثر اکسیژن مصرفی، ظرفیت و توان بی هوازی، سرعت و قدرت وضوعی است که در اغلب تحقیقات ورزشی مورد توجه قرار گرفته است واهمیت هر کدام از این عوامل در رشته های مختلف ورزشی به ماهیت رشته مورد نظر بستگی دارد(2،8،18،75). ورزش فوتسال شامل وهله های منقطع و باشدت بالاست  که درهر 28/3 ثانیه یک حرکت تغییر می کند(61، 54) و تکرار توان و سرعت برای مدت زمان طولانی است، بنابراین ارزیابی عملکرد استقامتی از طریق اندازه گیری حداکثراکسیژن مصرفی در فوتسال توجه ویژه ای را به خود معطوف داشته است.

اندازه گیری آزمایشگاهی حداکثر اکسیژن مصرفی را می توان به طور کلی، دقیق ترین اندازه گیری  توان هوازی بحساب آورد(17). از نظر تاریخی آزمون نوارگردان بالک (1952) اولین آزمون موفق برای اندازه گیری حداکثر اکسیژن مصرفی بود که سپس با معرفی ازمون های مشابه به آزمون های درجه بندی شده ([9]GXT)معروف شدند(54). در حقیقت کار بالک راه را برای اندازه گیری های پیچیده ی آزمایشگاهی توان هوازی هموار نمود و به دنبال آن پروتکل های استاندارد مختلف بیشینه(GXT) و زیر بیشینه برروی نوارگردان و چرخ کارسنج ازجمله پروتکل های بروس، کاتوس بالک – ویر، الستاد، یوسف سام، مک هنری، استانفور و ناتون توسعه یافت(41). این آزمون ها به طور گسترده ای در محیط های پژوهشی و بالینی مورد استفاده قرار می گیرند. به هرحال باوجود پایایی و روایی فوق العاده خوب درآزمون هایGXT به دلیل استفاده از تجهیزات گران قیمت آزمایشگاهی برای اندازه گیری گازهای تنفسی و در برخی موارد به دلیل عدم سازگاری با الگوهای تمرینی ورزش مورد نظر، توسط مربیان و ورزشکاران کمتر مورد استفاده قرار می گیرند(17).

ازطرف دیگراصل ویژگی آزمون در گزینش ورزشکاران، شناخت نسبتاً دقیقی ازقابلیت های فردی در دسترس مربیان می گذارد و بکار گیری این آزمون ها امکان می دهد تا ورزشکارانی با خصوصیات فیزیولوژیکی غالب در رشته های خاص گزینش شوند(19،32). برای مثال در رشته فوتسال مربی باید فاکتورهای مورد نیاز را شناخته و چگونگی افزایش و تقویت آنها را بداند تا بتواند بازیکنان خود را به سطح بالاتری ارتقا دهد (19)، یکی از این عوامل توان هوازی است(24).

باربروآلوارز[10] و همکاران در سال 2005 برای اولین بار آزمونFIET[11] را به منظور ارزیابی توان هوازی بازیکنان فوتسال و توانایی آن ها در اجرای تمرینات منقطع با شدت بالا طراحی کردند(44). بدنبال آن در سال 2010 کاستگنا و همکاران[12]آزمونFIET را با آزمون بیشینه نوارگردان از لحاظ vo₂max، لاکتات، ضربان قلب اوج ومسافت طی شده مقایسه کردند.vo₂peak  بدست آمده از آزمون FIET  بطور معناداری از VO₂max  بدست آمده از آزمون نوارگردان کمتر بود، اما بین ضربان قلب اوج تفاوتی وجود نداشت(54).

به هر حال آزمون FIET ترکیبی از آزمون شاتل ران و یو-یو بوده و در آن از حرکات فوتسال و کار با توپ استفاده نشده است، بنابراین به نظر می رسد با طراحی آزمونی که از نظر فیزیولوژیکی (حداکثر اکسیژن مصرفی، وضربان قلب و لاکتات) شبیه آزمون فزاینده آزمایشگاه ( گاز آنالایزر ) واز نظر الگوی حرکتی و زمانی شبیه به بازی فوتسال باشد، بتوان، توان هوازی بازیکنان فوتسال را بصورت کاربردی ترسنجید، لذا این تحقیق در نظر دارد آزمونی میدانی را برای اندازه گیری توان هوازی طراحی وروایی و پایایی آن را مورد بررسی قرار دهد.

2-1. ضرورت و اهمیت تحقیق

فوتسال، ورزش هیجان انگیز و با تحرکی است که امروزه از جایگاه ویژه ای برخوردار است. بازیکنان فوتسال با توجه به ماهیت این ورزش و محیطی که بازی در آن انجام

 می شود، از شرایط جسمانی ویژه ای برخوردار هستند، بنابراین تمرین باید با توجه به شرایط انفرادی، سطح توانایی های هر یک از شرکت کنندگان ونیازهای ضروری در مسابقه طراحی شود(33،43).

ورزشکاران برای دستیابی به اوج اجرای ورزشی مجبور به بالا بردن  سطح هماهنگی، استقامت، قدرت، توان، چابکی و سرعت هستند(32، 14). بیشتر دانشمندان علوم ورزشی و مربیان اعتقاد دارند که سطح بالای آمادگی هوازی، پیش نیازی برای عملکرد بی هوازی بالا هنگام فعالیت های متناوب طولانی به شمار می رود(14،26) علاوه بر این، ورزشکاران ورزش های تناوبی، معمولا هنگام تمرین های پیش از فصل مسابقه، از دوهای استقامت طولانی مدت برای بهبود توان هوازی استفاده می کنند (76، 14). در فوتسال نیز داشتن سطح مناسبی از توان هوازی می تواند در بازگشت به حالت اولیه بازیکنان در فاصله های استراحت موثرباشد. ماهیت تناوبی فعالیت های بازی فوتسال ایجاب می کند که بازیکنان، آمادگی هوازی بالایی داشته باشند. داشتن این ویژگی اگر با راهبرد های مناسب بازی همراه شود، می تواند خستگی را به تاخیر  بیاندازد.

در رابطه با توان هوازی، تحقیقات بسیاری انجام شده و روش های آزمایشگاهی  فراوانی برای اندازه گیری آن ارائه شده است، از طر فی در قلمرو علوم ورزشی، علم ارزیابی دستخوش تغییر رو به رشد بوده است. در حقیقت امروزه، آزمون های میدانی، جایگزین روش های پیچیده و پر هزینه آزمایشگاهی شده است و از این رو روایی و پایایی آزمون ها به ویژه آزمون های میدانی اهمیت ویژه داشته است و همواره تلاش می شود، آزمون هایی ابداع شود که علاوه بر جنبه علمی و کاربردی آن، روایی وپایایی لازم را نیز داشته باشد(29،49).

به هرحال تا کنون آزمون توپی که از لحاظ الگوهای حرکتی شبیه به فوتسال باشد برای اندازه گیری توان هوازی ویژه این رشته مورد مطالعه و آزمایش قرار نگرفته است. با طراحی چنین آزمونی که اعتبار وپایایی آن نیزتـأیید شود، مربیان این رشته ورزشی خواهند توانست ارزیابی خوبی از میزان آمادگی هوازی ورزشکاران خود به عمل آورند.

3-1. اهداف تحقیق

1-3-1. هدف کلی:

طراحی و تعیین روایی و پایایی آزمون ویژه توان هوازی بازیکنان زن فوتسال

2-3-1. اهداف اختصاصی: 

1)تعیین میزان همبستگی شاخص توان هوازی در آزمون طراحی شده و تجزیه وتحلیل گازهای تنفسی

2)تعیین میزان همبستگی بین نتایج آزمون طراحی شده وتجزیه تحلیل گازهای تنفسی در اندازه گیری متغیرفیزیولوژیکی ضربان قلب بازیکنان فوتسال

3)تعیین میزان همبستگی بین نتایج آزمون طراحی شده و تجزیه تحلیل گازهای تنفسی در اندازه گیری متغیرفیزیولوژیکی لاکتات بازیکنان فوتسال

4)بررسی اختلاف بین نتایج آزمون طراحی شده و تجزیه تحلیل گازهای تنفسی دراندازه گیری متغیرفیزیولوژیکی ضربان قلب  بازیکنان فوتسال

5)بررسی اختلاف بین نتایج آزمون طراحی شده و تجزیه تحلیل گازهای تنفسی دراندازه گیری متغیرفیزیولوژیکی لاکتات بازیکنان فوتسال

6) تعیین میزان ICC[13] بین نتایج آزمون طراحی شده در اندازه گیری شاخص توان هوازی بعد از دو مرتبه اجرای آزمون توسط محقق دربازیکنان فوتسال(پایایی)

4-1. فرضیه های تحقیق

1-4-1. فرض کلی تحقیق

آزمون طرح شده برای سنجش توان هوازی بازیکنان  فوتسال معتبر است.

2-4-1. فرضیه های جزئی

• بین نتایج آزمون طراحی شده و تجزیه تحلیل گازهای تنفسی در اندازه گیری شاخص توان هوازی (حداکثر اکسیژن مصرفی) بازیکنان فوتسال همبستگی وجود دارد.

2) بین نتایج آزمون طراحی شده و تجزیه تحلیل گازهای تنفسی در اندازه گیری متغیر فیزیولوژیکی ضربان قلب بازیکنان فوتسال همبستگی وجود دارد.

3) بین نتایج آزمون طراحی شده و تجزیه تحلیل گازهای تنفسی در اندازه گیری متغیر فیزیولوژیکی لاکتات بازیکنان فوتسال همبستگی  وجود دارد.

4) بین نتایج آزمون طراحی شده و تجزیه تحلیل گازهای تنفسی دراندازه گیری متغیرفیزیولوژیکی ضربان قلب در بازیکنان فوتسال تفاوت وجود ندارد.

5) بین نتایج آزمون طراحی شده و تجزیه تحلیل گازهای تنفسی دراندازه گیری متغیرفیزیولوژیکی لاکتات در بازیکنان فوتسال تفاوت وجود ندارد.

6)بین نتایج آزمون طراحی شده در اندازه گیری شاخص توان هوازی بعد از دو مرتبه اجرای آزمون توسط محقق دربازیکنان فوتسالICC وجود دارد.

[1] -Bruse

[2] -kartus

[3] -Balke-ware

[4] -Ellestade

[5] -Usafsam

[6] -Mchenry

[7] -Stanford

5-Progressive Aerobic cardiovascular Endurance Run(PACER)

[9]-Graded Exercise Tests

[10] -Barbero Alvarez

[11] -Futsal Intermittent Endurance Test

[12]-Castagna and et al

1 Interaclass Correlation Coefficient

:

فعالیت جسمانی یکی از ابعاد سبک زندگی سالم است و خطر بیماری قلبی و عروقی، برخی سرطان‌ها و دیابت نوع ٢ را کاهش می‌دهد (واربورتون^[1] و همکاران، 2006). ورزش و فعالیت جسمانی در گروه‌های مختلف جامعه و به‌ خصوص در نوجوانان تأثیرات مثبت و مزایایی نظیر پیشگیری از افزایش وزن، چاقی و بیماری‌های ناشی از آن، پیشگیری و کنترل بیماری‌هایی چون فشارخون، بیماری‌های قلبی و عروقی، دیابت و افسردگی دارد (پوسکار^[2] و همکاران، 1999). همچنین می‌تواند موجب پیشگیری از گرایش نوجوانان به سمت تفریحات ناسالم، بزهکاری، اعتیاد و کاهش استرس شده و اعتماد به نفس در نوجوانان را افزایش دهد (کرک­کالدی^[3] و همکاران، 2002). سازمان جهانی بهداشت یکی از اهداف مردم سالم تا سال 2010 را فعالیت جسمانی ذکر کرده است (گروه سلامتی و خدمات انسانی آمریکا^[4]، 2000).

رشد عادات مفید بهداشتی در طی کودکی و شروع نوجوانی بسیار با اهمیت است، زیرا ایجاد رفتارهای بهداشتی در این دوران رشد، نسبت به دوره بعدی آسان‌تر است (لورز^[5] و همکاران، 2003). عادات خوب بهداشتی فراگرفته‌شده به‌وسیله نوجوانان می‌تواند یک اثر طولانی‌مدت در سلامتی آن‌ ها داشته باشد، زیرا رفتارهایی که در نوجوانی شروع می‌شوند تمایل به ادامه در بزرگسالی را نیز دارند (ماهون^[6] و همکاران،2002).

دنبال خواهد داشت. بنابراین ضرورت دارد تا شرایط و زمینه های لازم را برای حضور بیشتر و فعالانه زنان در عرصه ورزش فراهم شود. در این راستا باید با بررسی های اولیه، مسائل و مشکلات موجود در این راه شناسایی و با رفع این موانع گام مؤثری در ارتقای سطح ورزش زنان برداشته شود(میرغفوری،صیادی تورانلو و میرفخرالدینی، 1388).

1-2- بیان مسئله:

منافع روانی و اجتماعی فعالیت جسمانی در تحقیقات مختلف به طور روشن بیان شده است.  فعالیت جسمانی یک مفهوم قابل دستیابی برای اکثریت افراد جامعه به منظوررسیدن به زندگی سالمتر است . افراد می­توانند کیفیت زندگیشان را از طریق تداوم فعالیت جسمانی منظم و با انجام فعالیت­های متوسط تا شدید ارتقاء و بهبود بخشند. غیرفعالی یا بی حرکتی یک عامل خطر برای تعدادی از بیماری ها شامل بیماری های قلبی عروقی، سکته های مغزی، سرطان کولون، سرطان سینه، دیابت نوع 2 ، فشار خون بالا و مشکلات بهداشت روانی است( سالیس^[7] و همکاران، 2000).

مراکز آموزشی، مدارس و دانشگاه ها مکان های بالقوه و بستر های مناسبی برای اجرای برنامه ها جهت ارتقاء رفتارهای فعالیت جسمانی در سراسر طول عمر می باشند، از طرف دیگر دوره نوجوانی، دوره رشد و شکل گیری اعتقادات و عملکردهای سلامتی است و باید همواره به گونه ای عمل کرد که از شیوه زندگی سالم وعوامل مؤثر بر آن حمایت گردد( والاس^[8] و همکاران، 2000). فعالیت فیزیکی منظم و ورزش در نوجوانان، و لذت و جذابیت متعاقب آن موجب پیشگیری از انحرافات اجتماعی، تبهکاری­ها، بزهکاری، رفتارهای مخاطره­آمیز واعتیاد، و تفریحات ناسالم در آنان می­گردد (کن و همکاران[9]، 2000).

فعالیت جسمانی به طور چشمگیری در دوره نوجوانی کاهش پیدا می‏کند، علاوه بر این، این کاهش‏ها در دختران در مقایسه با پسران شدت بیشتری را نشان می‏دهد(گروه سلامت و خدمات انسانی آمریکا^[10]، 1996). سطح فعالیت جسمانی با انجام مداخلات رفتاری قابل اصلاح و تغییر است، در حال حاضر ضرورت انجام مداخلات مؤثردر فعالیت جسمانی وجود دارد، چرا که پنجاه درصد از افرادی که برنامه فعالیت جسمانی را شروع کرده ­اند در طول شش ماه بعداز آن فعالیت جسمانی شان متوقف می شود. عوامل نفوذکننده در سبک زندگی فعال جسمانی و چگونگی پذیرش فعالیت جسمانی و بقا و تداوم آن بطور کامل شناخته نشده ­اند، شناسایی و معرفی چنین متغیرهایی

 می تواند کمک به توسعه تداخلات و برنامه های مؤثرتر برای افزایش هر دو وضعیت­، اتخاذ فعالیت جسمانی، و پذیرش و تداوم آن برای جمعیت های نوجوان باشد(والاس وهمکاران، 2000). جهت درک سطوح فعالیت جسمانی در بین اشخاص، محققین مختلف تعدادی متغیرهای ارتقا دهنده سطوح فعالیت جسمانی را شناسایی نموده ­اند. این متغیرها شامل متغیرهای دموگرافیک، شناختی، رفتاری، محیط اجتماعی و محیط فیزیکی هستند.(براون^[11]، 2005).

مسئله اصلی در تحقیقات و برنامه‏های فعالیت جسمانی شناخت دقیق عوامل مؤثر روانی، اجتماعی و محیطی مرتبط با فعالیت جسمانی است و این شناخت می‏تواند در مداخلات رفتاری، منجر به برنامه­ ریزی دقیق برای افزایش رفتارهای فعال جسمانی گردد. تحقیقات نشان داده است که عوامل موثر در مشارکت و موانع زمینه­ ساز عدم مشارکت در میان گروه­ های سنی، جنسیتی، و طبقاتی مختلف متفاوت است(فان­درهورست[12] و همکاران، 2010). سوالی که مطرح می­ شود این است که کدام عوامل روانی، اجتماعی و محیطی موثر با میزان فعالیت جسمانی دانش ­آموزان دختر در شهر ارومیه  مرتبطند؟ و کدام عوامل تاثیر بیشتری دارند؟

به همین دلیل هدف تحقیق حاضر تعیین « عوامل روانی، اجتماعی و محیطی اثرگذار بر فعالیت جسمانی دانش ­آموزان دختر مقطع متوسطه شهر ارومیه» می­باشد.

1-3- اهمیت و ضرورت تحقیق:

1-4- اهدف تحقیق:

1-4-1- هدف کلی:

تعیین عوامل روانی، اجتماعی و محیطی مرتبط با فعالیت جسمانی دانش ­آموزان دختر مقطع متوسطه شهر ارومیه

1-4-2- اهداف فرعی:

• تعیین رابطه خودکارآمدی فعالیت جسمانی با میزان فعالیت جسمانی دانش ­آموزان دختر
• تعیین رابطه حمایت دوستان با میزان فعالیت جسمانی دانش ­آموزان دختر
• تعیین رابطه عوامل حمایت والدین با میزان فعالیت جسمانی دانش ­آموزان دختر
• تعیین رابطه عوامل محیطی  با میزان فعالیت جسمانی دانش ­آموزان دختر

[1] .Warburton

[2] .Puskar

[3] .Kirkcaldy

[4] .United States Department of Health and Human Services

[5] .Levers

[6] .Mahon

[7] .Sallis

[8] .Wallace

[9] .Kann et al.

[10]. U.S. Department of Health and Human Services

[11] .Brown

[12] .van der Horst et al.

[13] .Holland & Oglesby

[14] .Laker

[15] .Baerrel

با ورود به هزاره سوم بسیاری از سازمان ها و تأمین کنندگان آنها با شرایط رقابتی سخت و تنگاتنگ هم در سطح بازارهای جهانی که به سرعت در حال تغییر است و هم در سطح داخل مرزهای سازمان، روبرو هستند (مامه[1]، 2002). امروزه سازمان ها به طور وسیعی جهت افزایش توان رقابتی و کسب سود و تمرکز بر روی مزیت رقابتی خود به دنبال برون سپاری هستندو دست یابی به مزیت رقابتی از طریق افزایش راهبرد تمایز چالش بزرگی است سازمان ها با آن مواجه هستند و باید با افزایش کارآیی، استفاده از فناوری های جدید و کسب مهارت های مدیریتی به آن دست یابند. بنابراین به منظور دست یابی به مزایای بیشتر بسیاری از سازمان ها به برون سپاری فعالیت های خود اقدام نموده و بهبود کیفیت محصولات و خدمات خود را مد نظر قرار داده اند (کاکابادسه[2]، 2002). انواع مختلف همکاری ها و پیمان های راهبردی مابین سازمان ها فراهم کننده راه دست یابی به مهارت های خاص و شایستگی های مورد نیاز برای رقابت مؤثر در بازارهای جهانی است. برون سپاری یکی از انواع پیمان های راهبردی است. در بازارهای کسب و کار امروزی سازمان ها در یک ساختار شبکه ای به دنبال آن هستند تا فعالیت کلیدی را که به کمک آنها برای مشتریان ارزش آفرینی می کند، برای خود نگه داشته و بقیه فعالیت ها را به مؤسسات دیگری که در آن فعالیت ها قابلیت اساسی دارند، واگذار نمایند (لانگفیلد[3]، 2003).

لذا با توجه به این موضوع در این پژوهش سعی بر این است که موانع برون سپاری آموزش در ورزش مورد بررسی قرار گیرد. امید برآن است که یافته­ های به دست از این پژوهش بتواند به مدیران و کارشناسان ورزش برای هدایت و برنامه­ ریزی یاری رساند.

2.1. بیان مسأله

در بررسی کارهای انجام گرفته مرتبط با برون سپاری مشخص می شود که این موضوع عمدتاً در بخش تولیدی و صنایع مختلف از جمله صنایع خودروسازی، پوشاک، فناوری اطلاعات، صنایع غذایی و غیره مورد استفاده قرار گرفته و رو به گسترش است؛ اما در بخش خدمات و سازمان های دولتی که عامل رقابت پذیری در آنها مد نظر نیست، کمتر مورد توجه قرار گرفته شده است (تبریز و شایسته، 1390). از آنجا که تصمیم گیری برای برون سپاری در آموزش کارکنان یک تصمیم کاملاً پیچیده و مهم و اقدامی ضروری برای سازمان ها به شمار می رود، لذا مدیران باید قبل از هر اقدام، اثرات متنوع آن را بر تمامی اجزای سازمان در کوتاه مدت و بلند مدت مد نظر قرار دهند و در به کارگیری آن، به تمامی جنبه های فنی و تخصصی از دیدگاه مشتریان، ذینفعان کارکنان و در نهایت اهداف سازمان توجه کنند (قهرمانی، 1386).

در نهایت با توجه به مطالب بیان و ضرورت بررسی موضوع برون سپاری خصوصاً در محیط ورزشی و با توجه به جدید بودن کاربرد موضوع برون سپاری در حوزه ورزش، محقق در این پژوهش به دنبال مطالعه موانع برون سپاری آموزش در ورزش از دیدگاه کارشناسان و مدیران ورزشی استان کردستان به منظور دست یابی به اهداف مورد نظر است.

3.1. ضرورت و اهمیت پژوهش

تأمین منابع از خارج از سازمان می تواند باعث کاهش هزینه ها شود و به سازمان این امکان را دهد تا توجه بیشتری را صرف فعالیت های کسب و کار اصلی خود معطوف کند. سازمان های بسیاری برای حفظ مزیت رقابتی خود از این روش استفاده می کنند (کیولان[8] و همکاران، 2003). در واقع برون سپاری عبارتست از واگذاری فعالیت های تکراری و متناوب داخلی و نیز اختیارات تصمیم گیری سازمان به نیروی های خارج از آن در قالب یک قرارداد یا تفاهم نامه (گریور[9]، 1999). امروزه برون سپاری طیف گسترده ای از تأمین کالاها و خدمات مشاوره ای، علمی و فناورانه را شامل می شود که سازمان ها بنابر ملاک های فنی و استانداردهای عملیاتی به تأمین و یا خرید آنها از بیرون از سازمان اقدام می کنند. در چنین موقعیتی است که مدیران و تصمیم گیران سازمانی به مسائل کلیدی سازمان و تدوین اهداف و چشم اندازهای متعالی خواهد پرداخت و آن دسته از فعالیت هایی را که از طریق ارائه دهندگان خارجی متخصص با اثربخشی و کارآمدی بیشتر قابل واگذاری است، به تأمین کنندگان خارج از سازمان می سپارند (وودی[10]، 2004).

مطالعه ادبیات و سوابق موضوع نشان می دهد که برون سپاری طی دو دهۀ اخیر از حوزه امور و فعالیت های فنی و تولیدی به حوزه اداری، مشاوره ای و در جدیدترین شکل خود به امور آموزش سازمانی گسترش یافته است (نوردین[11]، 2007). تأمین منابع از خارج از سازمان می تواند باعث کاهش هزینه ها شود و به سازمان این امکان را دهد تا توجه بیشتری را صرف فعالیت های کسب و کار اصلی خود معطوف کند. سازمان های بسیاری برای حفظ مزیت رقابتی خود از این زوش استفاده می کنند. تیم های خدمات و اطلاعات مدیریت اولین حوزه های عملیاتی بودند که به شدت برای تأمین نیازهای خودشان، از منابع خارج سازمان استفاده می کنند (کیولین[12]، 2003). سازمان ها برای دست یابی به بهره وری نیاز دارند تعدادی از فرایندهای خود را برون سپاری نمایند. بهره وری از دو جزء اصلی کارآیی و اثربخشی تشکیل می شود که بخش کارآیی مربوط به تعیین نیازها و خواسته های مشتریان و بخش اثربخشی شامل منابع مورد استفاده می باشد. سنجش هر یک از این دو عنصر میزا بهره وری سازمان را مشخص می کند (اسپینو[13] و همکاران، 2004). یکی از اهمیت های برون سپاری فرایندهای تجاری آزاد شدن وقت مدیران اجرایی از مسئولیت های روزانه می باشد. هنگامی که فرایندهای تجاری به طور موفقیت آمیز برون سپاری شوند، مدیران از زمان آزاد کافی برای جستجوی حوزه های درآمدی جدید، تسریع پروژه های دیگر و تمرکز روی مشتریان برخوردار خواهند بود که این در نهایت به بهبود در بهره وری منجر خواهد شد (هود[14] و همکاران، 2003).

دلایل اصلی و عمده برای واگذاری فعالیت ها به بیرون از سازمان را که مدیریت شبکه و زنجیره تأمین شکل می دهد می توان شامل منابع آزاد برای سرمایه گذاری، بهبود تمرکز سازمان، بالا بردن امکان دسترسی به وجوه سرمایه، کاهش هزینه های عملیاتی، کاهش مخاطره و رهایی از کمبود منابع داخلی و غیر قابل دسترسی (محمدکریمی و همکاران، 1391). انتخاب راهبرد برون سپاری در امر آموزش، امروزه مورد استقبال بسیاری از سازمان ها قرار گرفته است و هر یک به فراخور موقعیت خاص خود به دلایلی از قبیل کاهش هزینه های ثابت آموزش، بهره گیری از خدمات کیفی و تخصصی تر، آزاد سازی منابع و شناسایی و دست یابی به مناب برون سازمانی به این امر اقدام می کنند (برون، 2004).

محقق در این پژوهش به مطالعه موانع برون سپاری آموزش در ورزش از دیدگاه کارشناسان و مدیران ورزشی استان کردستان می پردازند تا ضمن دست یابی به اهداف تعیین شده بتواند کمک شایانی در بحث برون سپاری آموزش و مدیران و مسئولان ورزش به منظور انجام برنامه ریزی های ضروری ارائه نماید.

4.1. اهداف پژوهش

هدف کلی:

مطالعه موانع برون سپاری آموزش در ورزش از دیدگاه کارشناسان و مدیران ورزشی استان کردستان.

اهداف جزئی:

• بررسی میانگین برون سپاری آموزش در ورزش.
• بررسی میانگین مؤلفه های برون سپاری آموزش در ورزش.
• تعیین اولویت بندی مؤلفه های برون سپاری آموزش در ورزش.
• مقایسه برون سپاری آموزش بر اساس جنسیت.
• مقایسه برون سپاری آموزش بر اساس وضعیت تأهل.
• مقایسه برون سپاری آموزش بر اساس مدرک تحصیلی.
• مقایسه برون سپاری آموزش بر اساس رشته ورزشی.
• مقایسه برون سپاری آموزش بر اساس نوع مسئولیت.
• تعیین رابطه بین برون سپاری آموزش با سن.
• مقایسه مؤلفه های برون سپاری بر اساس مدارک تحصیلی.
• مقایسه مولفه های برون سپاری با توجه به رشته های ورزشی انفرادی و تیمی.

5.1. فرضیه ­های پژوهش

1. بین میانگین­های مشاهده شده و فرضی برون سپاری اختلاف معناداری وجود دارد.
2. بین میانگین های مشاهده شده و فرضی مولفه های برون سپاری اختلاف معناداری وجود دارد.
3. الویت بندی مولفه های برون سپاری با هم تفاوت معناداری دارند.
4. بین برون سپاری براساس جنسیت تفاوت معنی داری وجود دارد.
5. بین برون سپاری براساس وضعیت تاهل تفاوت معنی داری وجود دارد.
6. بین برون سپاری براساس مدارک تحصیلی تفاوت معنی داری وجود دارد.
7. بین برون سپاری براساس رشته ورزشی تفاوت معنی داری وجود دارد.
8. بین برون سپاری براساس نوع مسئولیت تفاوت معنی داری وجود دارد.
9. بین برون سپاری با سن رابطه معنی داری وجود دارد.
10. مولفه های برون سپاری با توجه به مدارک تحصیلی اختلاف معناداری با هم دارند.
11. مولفه های برون سپاری با توجه به رشته های ورزشی انفرادی و تیمی اختلاف معناداری با هم دارند.

6.1. محدودیت­های پژوهش

1. در این پژوهش برای جمع‌ آوری اطلاعات فقط از پرسشنامه استفاده شده است، در حالی که اگر از مصاحبه و روش‌های کیفی جمع‌ آوری اطلاعات نیز استفاده شد، نتایج دقیق‌تر به دست می‌آمد.
2. همکاری محدود برخی از مدیران و کارشناسان در تکمیل پرسشنامه.
3. عدم توانایی کنترل تمامی متغیرهای مداخله­گر مانند: موقعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مدیران و کارشناسان ورزش.
4. با توجه به اینکه تحقیق حاضر در سطح مدیران و کارشناسان ورزشی انجام گرفته است، تعمیم نتایج آن به سایر جوامع آماری باید با احتیاط انجام پذیرد.

7.1. پیش فرض­های پژوهش

1. پاسخ دهندگان مفهوم سؤالات پرسشنامه را به درستی درک کرده‌اند.
2. پاسخ دهندگان با آگاهی، دقت و صداقت به پرسشنامه‌ها پاسخ داده‌اند.
3. امکانات، روش‌ها و سایر شرایط محیطی در پاسخ­گویی پاسخ دهندگان تأثیری نداشته است.
4. محقق بر این فرض است کلیه سؤالات انجام شده از طریق پرسشنامه، فهم مشابهی را برای محقق و پاسخ‌دهندگان ایجاد کرده است.
5. محقق براین فرض است که کلیه پاسخ‌دهندگان دانش و اطلاعات کافی را برای فهم اطلاعات تخصصی دارا می‌باشد.
6. پرسشنامه تحقیق به خوبی توانسته سؤالات و فرض­های پژوهش را پاسخگو باشد.

1. Momme
2. Kakabadse
3. Langfield
4. Graf
5. Yung
6. 3. Kremic
7. Brown
8. Quelin
9. Gerriver
10. Woody
11. Nordin
12. Quelin
13. Espino
14. Hood