نحوه خوانش مخاطبان از برنامه های مذهبی تلویزیون |
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………..25
2-2-دین…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………25
2-3-رسانه………………………………………………………………………………………………………………………………………………………29
2-4-رابطه دین و رسانه…………………………………………………………………………………………………………………………………32
2-5-قالب گفتگوهای رسانهای……………………………………………………………………………………………………………………….41
2-5-1-تواناییهای مجری……………………………………………………………………………………………………………………………..46
2-5-2-ویژگیهای ظاهری…………………………………………………………………………………………………………………………….46
2-5-3-صدا……………………………………………………………………………………………………………………………………………………46
2-5-4-حرکات و اداها……………………………………………………………………………………………………………………………………47
2-5-5-میزان اطلاعات…………………………………………………………………………………………………………………………………..47
2-5-6-اعتماد به نفس…………………………………………………………………………………………………………………………………..48
2-5-7-توجه به زمانبندی…………………………………………………………………………………………………………………………….48
2-5-8-نوآوری در اجرا………………………………………………………………………………………………………………………………….48
2-6-تناسب قالب و محتوا………………………………………………………………………………………………………………………………54
2-7-مخاطبین و دستهبندی آنها در نظریه های ارتباطات…………………………………………………………………………..56
2-7-1-دیدگاه رسانه محور…………………………………………………………………………………………………………………………. 56
2-7-2-دیدگاه مخاطب محور……………………………………………………………………………………………………………………….57
فصل سوم: یافته های تحقیق…………………………………………………………………………………………………………………………..62
3-1-یافته های توصیفی………………………………………………………………………………………………………………………………….63
3-2-یافته های تحلیلی(تحلیل مضمون)………………………………………………………………………………………………………..83
فصل چهارم: نتیجه گیری و ارائه پیشنهادها……………………………………………………………………………………………………99
پیشنهادها……………………………………………………………………………………………………………………………………………………..104
منابع……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..106
فهرست جداول
جدول1……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………17
جدول2……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………18
جدول3……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………63
جدول4……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………85
جدول5………………………………………………………………………………………… ……………………………………………………………….87
جدول6……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………89
جدول7……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………91
جدول8 …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..94
جدول9……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………96
شکل1…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..101
فصل اول:کلیات
- بیان مساله
در گذشته تا سالها تنها وسیله ارتباط مراجع دینی با مردم، منبر بود. ارتباط کلامی روحانیت با مردم، تنها وسیله و بهترین وسیلهای بود که میتوانست بر مخاطبان تاثیر عمیقی بگذارد و جای هیچگونه جایگزینی را باقی نمیگذاشت. با ورود تکنولوژی ارتباطی و اطلاعرسانی از دروازههای غرب، اینگونه نهادهای وابسته به مذهب، تعریف واضحی نسبت به ورود این نشانه های تمدن غربی و ابزار و ادوات نوینی که میتوانست در تبلیغ مورد استفاده قرار بگیرد نداشتند و یا رویکرد غالب آنها سلبی بود که پس زدن شیوه های نوین را در برداشت. در نتیجه طی سالیان، مذهبیون فاصله خود را از این گونه ابزار حفظ کرد. در این دوره(ایران پیش از پیروزی انقلاب اسلامی)، بیشتر رسانه های سنتی در خدمت تبلیغ دین بودند، از این رو، به رغم پخش برنامه هایی با موضوع دینی در رادیو و تلویزیون، در کل یک رویکرد سکولار بر رادیو و تلویزیون ملی ایران حاکم بود.
عوامل متعدی در رابطه با برنامه های گفتگوی مذهبی مطرح می شود. از جمله این عناصر میتوان به مجری و نقشی که در برنامه ایفا می کند، دکور و چینش برنامه، چگونگی چینش محل نشستن مجری و میهمان یا میهمانان برنامه، اشاره کرد. میزان تاثیری که هر یک از این مقولهها بر میزان تماشایا عدم تماشا در مخاطبین دارد، حائز اهمیت است. اهمیت این مساله برای ارتباطگران و تولیدکنندگان رسانهای، به منظور توانایی برای برنامه ریزیهای دقیقتر بر اساس دسترسی به آنچه در مخاطبان و افراد هدف آنان شکل میگیرد، دوچندان می شود. در حقیقت برنامه هایی با موضوعات دینی که خود پیچیدگیهای فراوانی دارد، هنگامی که از رسانهای چون تلویزیون که تقریبا رسانهای یکسویه است و با مخاطبانی ناهمگن و دور از دسترس با شرایط فرهنگی و اجتماعی متفاوت، پخش می شود، دچار پیچیدگیهای صدچندان می شود. هر چند که هر برنامهای برای مخاطبان در حوزهای محدودتر و مشخصتر از آنچه گفته شد تولید می شود؛ اما همین مخاطبان مفروض و شاید دستهبندی شده، تکثر و گونهگونی بسیار دارد. تلاش برای فهم عمیق آنچه مخاطبان از این گونه برنامه ها دریافت می کنند و شناخت عواملی که چه در برنامه پخش شده و چه در بافت فرهنگی و اجتماعی زیست مخاطب بر این دریافت اثرگذار است، گام موثری در اصلاح برخی رویکردهای مدیریتی در تولید این برنامه ها به شمار میآید.
از آنجا که گفتگوهای تلویزیونی، مجریمحور هستند یکی از عوامل بسیار تاثیرگذار بر این درک و دریافت و در واقع خوانش مجریهای برنامه های فوق هستند. در این برنامه ها این مجری است که موضوع برنامه را معرفی می کند و سوالات مربوط به موضوع را از میهمان برنامه میپرسد. در حقیقت، وی رابط بین بیننده و میهمان است. اوست که می تواند رابطهای درست و مناسب بین این دو برقرار کند و یا موجب بر هم زدن رابطه فوق شود. وظیفه جمعبندی و نتیجه گیری از سخنان میهمان بر عهده اوست و اگر او نتواند از عهده این مسئولیت به خوبی برآید، ممکن است بیننده از ادامه تماشا به دلیل تخصصی بودن صحبتهای میهمان و غیرقابل فهم بودن بحث، منصرف شود. ادبیات و نوع اداها و حرکات مجری نیز بر نحوه دریافت بیننده موثر است. اینکه مخاطبین با درجات متفاوتی از دینداری از این زبان بدن و نحوه گفتار مجری چه برداشتی دارند، در این فرایند دارای اهمیت است.
عدم وجود منابع مکتوب راجع به چگونگی اجرا در برنامه های دینی به خصوص گفتگوهای دینی و فقدان شیوهنامهای برای مجریان این برنامه ها، آسیبشناسی رفتار کلامی و غیرکلامی مجریان را ضروری میسازد چرا که هر مجری بر اساس ذوق و سلیقه شخصی به انجام حرکات و اداها . سخنانی دست میزند که گاه برداشتهای منفی و نامناسب در ذهن مخاطب شکل گرفته و در مواردی به دلزدگی مخاطب از تماشای برنامه منجر میگردد.
تعداد مجری و میهمان یا میهمانان از دیگر عوامل موثر بر خوانش مخاطبان از این برنامه هاست. برنامهای در قالب گفتگوی دونفره مخاطبان خاص خود را دارد و دریافت بیننده این برنامه با برنامهای در قالب بحث؛ با یک مجری و دو میهمان می تواند بسیار متفاوت باشد. علت تماشای هر نوع از این سه قالب از سوی مخاطبین، دلایل متفاوتی خواهد بود. علاوه بر این فضایی که بر هر یک از این قالبها حاکم است با دیگری تفاوت دارد. چالش و هیجانی که در قالب بحث، جریان دارد در دو قالب دیگر دیده نمی شود و شکل گیری تخصصی مباحث به مراتب در قالب گفتگوی دونفره، قوت و شدت بیشتری دارد. در نتیجه، میزان تاثیرگذاری مباحث دینی هر یک از سه برنامه با توجه به قالب آنها، بر دریافت دینی مخاطب حائز اهمیت است.
به بیان کلی آنچه در فرم، شکل و قالب این نوع برنامه دخیل است و بر خوانش و دریافت مخاطب از برنامه، اثرگذار است در این پژوهش به مشاهده و بررسی گذاشته خواهد شد.
1-2- ضرورت و فایده پژوهش
با توجه به کمبود تحقیقاتی از این دست در مراکز علمی و دانشگاهی یا مراکز و سازمانهای اجرایی از جمله سازمانهای صدا و سیما، شورای سیاستگذاری برنامه های این سازمان و مراکز فرهنگی دیگر، اهمیت پژوهش فوق دو چندان خواهد بود.
علاوه بر این با گسترش روزافزون استفاده از سایر رسانه ها همچون ماهواره و رسانه های الکترونیکی و تبلیغات ضد دینی و فرهنگی این رسانه ها و توجه دستاندرکاران آنها به مباحث کارشناسی ارتباطات در محصولاتشان، انجام تحقیقاتی حول محور مباحث مهمی چون دین و دینداری و معارف دینی با رویکرد ارتباطی و کارشناسی در برنامه های سیمای جمهوری اسلامی ایران بیش از پیش ضروری به نظر میرسد.
[1]. حسام الدین آشنا، میزگرد مبانی رسانه دینی، فصلنامه سنجش و پژوهش، ش 35، 1382، ص 9.
[2]. مطهری،1384:337
[سه شنبه 1400-05-05] [ 12:12:00 ق.ظ ]
|